dinlediğim en iyi en acı en derin haykırışlara sahip şarkılardan bir cem adrian şarkısı.
şarkı tümüyle mükemmel olsa da kalbimi parçalayan naçizane bir kaç enstantane;
- Ve sonbahar sinsice yaklaşarak peşinde köpek gibi bir yalnızlığı üstüme sürüklüyor yine...
(Bekliyorum)
- Sözler hep yalan! Yeminleri unut!
Bir veda bir sebepsiz tokat gibi çarpıyor yine...
- Ne yağmur, ne kar, ne yüzüme vuran rüzgar, canımı yakan acıtan sonbahar, daha dinmedi çocuk!
- Alev alev yanan kirpiklerinde saçılan kıvılcımlarınla başlayan bu yangın daha sönmedi çocuk!
(Öyle güzeldi ki ve öyle..)
Sönemedi çocuk!
