hatırlanınca insanın içinde sıcacık hisler uyandıran, yine olsa yine izlerdim dedirten unutulmaz diziler arasındadır. o ev kızı sıdıkanın entel, bilgiç konuşmaları, eli terlikli anası, despot klasik babası ve tabiki sevgili abisi samim. bir de sıdıkaya aşık bir adam vardı adını hatırlayamadığım. o zamanlarki aklımda sıdıkya'yı izlerken en büyük hayalim ev halkı uyuduktan sonra bir kara kaplı defterle baş başa kalmaktı.
(bkz: sıdıka'nın günlüğü)
