ablam sağ olsun, birçok yazar/çizer ile çok küçükken tanıştım. zamanında anlam veremediğim şeyleri yaşım ilerledikçe hafızamdan çıkarıp çıkarıp anladım. şimdi ekleyeceğim de onlardan biri, met-üst'e ait. ablam defterlerimin önüne yazardı hep bir şeyler. bu da öyleydi:
"senin hiç
tembel pazar sabahları
öğle sonlarına dek uzayan
mükellef aile boyu
pazar kahvaltıların olmadı
ya hamin eksik kaldı sofraya
yahut sen devamsızdın
bu tür mutluluklara
koştun yetişemedin
başlayalı çok oldu
bir kenara iliştin
zati sen hep iliştin
suya sabıra yağmura
zati sen hep iliştin
ayaküstü çekilen
mutlu fotoğraflara."
