çocukluğumun içinde kendine önemli yer bulan bir ritüeldir. üniversite öğrencisiyim, kyk yurtlarında kaldım. las vegas kumarhaneleri gibiydi. sonra eve çıktım. öğrenci evinin şampiyonlar ligi turnuvası olan batak oyunu yine oynanır dururdu. şu yaşıma kadar hiçbir kahvehane oyununu öğrenmediysem küçükken annemin beni evden buraya yollamasıyla olmuştur. dedemlerin oyunlarını izlerken öyle sıkılırdım ki anlatamam. o yüzden bu oyunları hiç sevemedim. bir türlü okeye 4. olamıyorsam bundandır.
