Vedaların sonu yok. Kaçamazsın, saklanamazsın. Ertelersin belki, hepsi bu. Az önce "ertelemek" kelimesine değdiğinde gözlerin birileri birilerine veda etti mesela. Aynı şey "mesela" için de geçerli. "Geçerli" için de. Bak, gene oluyor.
Ve senin aklından neler geçiyor şimdi kim bilir. Sevgilinle ne zaman ayrılacağınız mı ya da sevdiğin birinin ölümü.
Ben kedimi düşünüyorum mesela, bizim vedamız ne zaman diye.
Sonra bir anda fark ediyorum, şu anı gelecekte meydana gelecek bir şeyle kirletiyorum. Halbuki ne çok konuşuruz "yarın öleceğini bilsen ne yaparsın?" Diye.
Biliyorsun işte, her şeyin bir vedası var. Gerçeğin ta kendisi. Zamanın dolmadan koş sarıl sahip olduklarına. Yarın gideceklermiş gibi.
Vedalardan değil,
ama pişmanlıklardan kaçabilirsin.
