geçtiğimiz sene, milli takımımız japonya'daki dünya şampiyonasında rahat, huzurlu ve özgüvenin had safhada olduğu bir takım izletmişti bizlere. bunun en büyük sebebi, hidayet ve mehmet okur'suz takım oyununun ve arkadaşlıkların daha iç açıcı olduğuydu kuşkusuz. herkes rahat kafa kendini gösterilme fırsatı yakaladı. amatör bir ruh vardı. bu da olabildiğince ilerleyebilmemize yardımcı oldu.
şimdi durum biraz farklı. okul yıllarında beden derslerinde basketbol ya da futbol maçı yaparken, hepimiz her an sivrilmeye çalışan, ön planda olmaya bayılan uyuz takım arkadaşının yokluğunda nefes alıp kendimizi gösterebilme, daha iyi oynayabilme şansını yakalamışızdır elbet. işte japonya'daki dünya şampiyonasında mehmet okur ve hido'nun yokluğunda yaşananlar bunlardı. oysa hidayet ve mehmet'in varlığı elbette çok önemli. ama şimdilik sadece kağıt üzerinde. yine de iyi bir oyun sergileyip, bizleri şaşırtmaları en büyük dileğimiz. heyecanla bekliyoruz.
