ahmet hamdi tanpınarın bir şiiriyle çürütmek istediğim teoridir.
ne içindeyim zamanın,
nede büsbütün dışında,
yekpare , geniş bir anın,
parçalanmış akışında..
şimdi burada zamanı nereye oturtacağız. dün bugündür aslında. değişen tek şey zamandır.
bence geçmiş ve gelecek diye birşey olmadığı için geçmişe bakamayız geleceğide göremeyiz.
hem zaten şu güzelim evren 13,5 milyar yaşında. dünyamızda yamulmuyorsam 4 - 5 milyar yıl önce olmuş.
sen şimdi 13,5 milyar yılı nasıl araştıracaksın. veya şöyle söyleyeyim. fizikte temel kabul görmüş yasalara aykırı olan bi kuantum sıçraması var. kuantum sıçramısını nereye oturtacağız. yani demekki öyle herşey yasalara masalara bakmakla olmuyormuş. veya dünya ilk kurulurkenki yasalar formata uğradıysa. nebilim evrim gibi birşey geçtiyse başından. şimdiki yasalar daha farklıysa. laplace kıçından bişey sallamış gibi. kaldıki aynştayn a göre zamanda görecelidir. bugün karadeliklerde zamanın olmadığı düşünülmekte. zamanın olmadığı veya farklı hızda aktığı yerlerde neyin geçmişine bakacan be arkadaş.
wikipedi:
Laplace'ın Şeytanı Pierre-Simon Laplace tarafından 1814'te yayınlanan bir makalede belirtildiği üzere evrendeki her atomun yerini ve hareketini bilen ve bu sayede evrenin ve kainatın bütün bir geçmiş ve geleceğini bilen sanal bir varlığın mevcut olduğunu iddia eden düşünsel bir deneydir.[1] Laplace'ın makalesinde nedensel determinizmi kavramsallaştırdığı ifadesinin özgün hali şu şekildedir:
Evrenin şimdiki halini geçmişin sonucu ve geleceğin nedeni olarak ele alabiliriz. Bir an için evrenin tüm güçlerinin ve bunu oluşturan tüm varlıkların konumlarını anlayabilen bir canlı olduğunu düşünürsek, ve bunun bu verileri inceleyebileceğini de düşünürsek, aynı anda evrendeki en büyük varlıklardan en küçük atomlara kadar her şeyi hesaba katarak bir hesap yaparsa, hiçbir şey belirsiz değildir ve gelecek de, aynı geçmiş gibi, onun gözlerinin önündedir.
