2012 yılı yapımı, filiz alpgezmen filmi. yönetmeninin ilk uzun metrajlı filmi olmakla beraber, başrolünde sezin akbaşoğulları rol almıştır. 80 darbesi sonrası fransaya iltica etmiş bir adamın vefatından sonra kızı tarafından istanbul'a defnedilme çabasını anlatmaktadır. albert camus'un yabancı'sına da selam çakan filmdir.
filme gelince,
- filmin son 10 dakikası haricinde duyguları o kadar iyi aktardı ki, film boyunca hep özgür'düm.
- ilk dakikalarında paris'te geçen sahnelerle beraber kaliteli bir film olduğunu hissettirdi ancak nedense görsel anlamda istanbul'daki planlarda aynı özeni göremedim. istanbulun düzensizliğini vermeyi amaçlamış da olabilir yönetmen, işte bu yüzden özen kelimesini kullandım.
- esas oğlanın bakkala girmesi ve ölmesi arasındaki süreç tam bir eziyetti, çete elemanlarından biri sür diye bağırıyor, 3 kere kapıyı açıp binecekken vazgeçtiler, en başından beri "bela arama oğlum, git" modundaki adam çekti vurdu adamı falan. son 1 saatte yazılan raporlarımı anımsattı bana, " ee o kadar da kusur olacak" deyip düzeltmeye üşenip sallamasyon rapor verilir ya hani.
- hüseyin'in baba tarafında vurgusu yapılan dinci/dindar/muhafazakar kesim vurgusu göze çok batırılarak verildi, durumun vehametinin aslında biz de farkındayız ama hani en azından vermek istenen mesaj seyircinin üstüne işlenebilirdi yavaş yavaş.
- serkan keskin'e de bir kez daha saygı duymak gerektiğini görmüş olduk bu film sayesinde, özgür ve ali dışında hiç bir karakter için başarılı oyunculuk sergilediler diyemeyeceğim.
- paris'te geçen ve filmin alt yapısının hazırlandığı sahneler kadar istanbuldaki karakterlerin de tahlillerini yapabilme imkanı sunsaydı her şey çok başka olurdu.
