Hep sevildiğimi, hep değer verildiğimi bilirdim de bugün başka bir şey oldu. Hastaneden çıkmadan daha teyzem kuzenlerim ve yengem geldi. Ben öpmeyin beni diye bağrındığım halde bana sarılan kuzenlerim, öğen teyzem başlarım mikrobuna öpmeden sarılmadan sıcaklığımı sana vermeden nasıl iyileştiricem seni diyen annem yanımdaydı. Allah yokluklarını göstermesin.
Bunu bilmek kadar güzel bir şey olabilir mi hiç?
Eve geldim suyun geliyor bir yandan, bir yandan mendilim değişiyor, biri tahriş olan burun kenarlarıma nemlendirici sürüyor. Ateşölçer yanıbaşımda. Atletim değişilip duruyor. Insanın sahipsiz olmaması, sevilmesi güzel şey. Bir de şevkat gerçekten ateş düşürüyor.
