ben ayakkabı boyatmıyorum yıllardan beri. Şimdi bu yazdığım kimisine edebiyat yapmak gibi gelecek ama ben bu tip insanlara karşı ayakkabı boyatırken ciddi manada kendimi kötü hissediyorum. Hele ki yaşı benden büyükse daha bir eziliyorum. Karşımda saygı duymam elini öpmem gereken bir amcanın ayakkabımı boyamak için önümde eğilmesi açıkçası ağırıma gidiyor. Acıtasyon gibi geliyor ama bu fiilin benim vicdanımdaki yansıması bu. Oturduğu yerden, bilip bilmeden eleştiren baba parası yiyen eziklere de selam olsun.