yok amına koyim cidden nefesi içine çekecek bir ciğer bulamadım. elimle yoklarken panik yapıp kendime tokat attım. sonra sigara yakıp ilyas salman oturuşuyla oturdum ve köyümü düşündüm. uyumuşum.
uyandığımda dayak yemişim gibi hissettim ve aslında koltuktan bir milim öteye gitmediğimi anladım. ulan elin adamı uçuyor, taht-ı revanla arş-u alayı geziyor, kolombiyalı mankenlerle öpüşürken, tazecik körpelerle misket oynuyor; benim yaşadığım tribe bak.
tövbeler tövbesi. bir daha içersem de daha fiyakalı tripleri olan uyuşturuculardan içerim.
