ölüm konuşulmalı , bunu en çık o süreci yaşayan kişi sorgulamalı,düşünmeli
öldüğü güne kadar yapmacık tavırlarla erimesini izlemektense
ölüm gerçeği ile yüzleşip,hayatını son demlerinde daha samimi bi ortamda geçirmesi olanak sağlamalı.
bi an için kanser olduğumuzu düşünelim ve çevremizdeki insanların bize hiç ölmeyecekmişiz gibi davranmasının size yüklediği psiklolojik yükü hayal edin.
onların bu yapmacıklığı ,aktöre hareketleri sizi de aynı yapmacıklığa sürükler.
onlar üzülmesin diye sürekli gülmekte , onları eğlendirme gereksinimi duyarsınız
ölmekte olan birine ,böyle yapmacık bi sorumluluğu yüklemek ayrıca acı çekmesine sebeb olur.
-not1:ölüm gerçeğini konuşmak derken, hacı dayı gibi mal mal konuşmak değil kastettiğim.
-not2: geçmiş olsun , allah şifa versin.
