yapılan katliam sonucu ölen insanlar olmasa idi eğer, orada gece yarısı görmeye alışık olmadığımız eylemler içerisinde bulunan vatandaşlarımıza yönelik daha farklı bir üslup takınırdım.
mesela derdim ki, ne işiniz var lan orada. su testisi misiniz beyler siz? geçim derdine düştünüz değil mi? yapmayın oğlum, derdim.
bi bölgesi kanserden ölürken, bi bölgesi işsizlikle boğuşurken, bi bölgesi yoksulluğa mahkum iken, başımıza gelen her şey allah'tan mıdır diyeceğiz? direneceğiz ulan. derdim. iş yok, aş yok ise, onu da bulacağız, kaybetme umudunu, yapılmaya görülmeye alışık olmayan işlere girişme bir daha sakın, bu sefer yırttın bir dahakisinde su testisi o su yolunda kırılır cancağızım, derdim. o bombardımanı yapanlar, emirlerini kimlerden aldılarsa türkiye cumhuriyeti tarihinde milyon sekizinci kez büyük bir yanlış yapmışlardır, allah'tan sizin canınıza zarar gelmedi, onlardan da hesap sorulacaktır ama siz de kirli işlere girişmeyin bir daha kardeşcağızım, derdim.
diyemedim.
uludere roboski oldu.
bombardıman katliama döndü.
yazık oldu beyler.
ayıp oldu o çocuklara.
hesabı sorulacak elbet her zaman.
kayıplar olmasaydı bugün farklı gerçekliklere odaklanacaktık tabiki.
