sezen aksu ve onno tunc ikilisinin 1945 yılında hirosima ve nagasakiye atılan atom bombaları kurbanlarına ithaf ettikleri muazzam derinlik ve güzellikteki sarki.
gel asırlardan uzan da tut
ellerimi sımsıcak
yoksa bendeki çocuk da
böyle çaresiz kalacak
öfke ile beslenen çocuklar
yalnızdırlar
ve ümitleri çiçeklerden
acıları tarihlerden
senin gibi, benim gibi
onlar da hep insandılar
ve sevgiye inandılar
ve saygıya inandılar
senin gibi, benim gibi
onlar biraz terkedilmiş
biraz küskün çocuktular
sanki biraz incitilmiş
sanki yetersiz sevilmiş
sanki utandılar kavgadan
ve sustular
öp incilenen gözyaşları
kurusun inançlarında
sene bin dokuz yüz kırk beş
onlar da hep insandılar
ve sevgiye inandılar
ve saygıya inandılar
senin gibi, benim gibi
asırlardan uzan da tut
ellerimi sımsıcak
yoksa bendeki çocuk da
böyle çaresiz kalacak
öfke ile beslenen çocuklar
yalnızdırlar
ve asırlardan uzan da tut
ellerimi sımsıcak
yoksa bendeki çocuk da
böyle çaresiz kalacak
öfke ile beslenen çocuklar
yalnızdırlar
