iki yıl sonra gelen edit: gittim sonunda arkadaşlar muazzam bir deneyim fakat ben farklı birkaç noktaya değinmek istiyorum. Öncelikle toplu taşıma araçlarında en temel ihtiyaçları tutunmak, ısrarla oturtulmalarından hoşlanmayabiliyorlar. ikinci olarak da bunu eksiklik olarak değil, farklı bir sistemde görmek olarak anlatıyorlar. Yani uyandırmak istedikleri farkındalık onlara karşı diğer insanlara nazaran daha hassas ya da gereğinden fazla "düşünceli" olmamız değil; zaten bu aşırı üzülmenin ve onlara hissettirdiğimiz dünyanın en korkunç ve zor şeyini yaşıyorlarmış duygusunun empati eksikliğinden ve kendi korkularlarımızı onlara yansıtmaktan kaynaklandığını düşünüyorum. Yardım istedikleri noktada yardımcı olalım, gerekli empati ve farkındalığa sahip olalım yeterli.
Tüm bunlar dışında kesinlikle gidip deneyimleyin, mutlaka yararlı deneyimlerle döneceksiniz.
