üniversite üçüncü sınıf, eğitim dersindeyim. her daim sempatik hareketlerine aşina olduğumuz zıpır hocamız sevgiden bahsederken ''sevdiğinizi söylemeyi ihmal etmeyin arkadaşlar, özellikle annenize söyleyin. bir gün çok geç olur, pişman olursunuz'' dedi ama bunu öyle içten, öyle tecrübe edinmiş bir tonla söyledi ki yarma odundan oluşan bizim sınıf bile etkilendi amk. herkes ''ulan ara olsun annemi arayacağım'' bakışları atmaya başladı. telefondan annesinin numarasını okşayanlar mı dersin, mektup yazmaya başlayanlar mı dersin, ne ararsan var sınıfta.
10 dakika geçti geçmedi ''ara vakti geldi hocam'' dedi arkadan bir ses. hoca saatine baktı ''doğru'' dedi ''gelmiş 15 dakika sonra burada olun'' hurraaa, sınıfta bir hareketlenme oldu, mektuplardan çoktan uçak yapılmıştı onlar uçuştu, uçuşan uçaklar altından millet sıraya kalmamak için kantine koşturuyordu. dediğim gibi sınıf odundu, duygusallık en fazla 3-5 saniye sürmüştü aliminyum.
bizde 4 arkadaş laklak ediyorduk, ulan normalde hep 5 kişi olurduk, biri niye yoktu? nerede lan bu diye etrafı kolaçan ediyorduk ki 5. eleman ''abi ben annemi arayacağım'' dedi. vahim esprilere bile anırarak gülen katırlarken bir anda mezbağayı gören koyun gibi ciddileştik, şok geçirmiştik. sınıfta sessizlik hüküm sürmeye başlamıştı. teknik eğitimde pek nadir bulunan duygusal arkadaşımız arka sıraların oraya geçti, kısık sesle konuşmaya başladı;
+alo anne.
-alo oğlum.
+seni seviyorum anne.
-güüümm...
+anne.
-...
+anne sesin gelmiyor.
-...
+anneee...
-lan!! ne dedin lan anana?? bayıldı kadın!!!
+bir şey demedim baba.
+kapat lan!! bir şey olduysa sorarım sana.
arkadaş telefonu kapattı ama rengi kabız olmuş bukelamun gibi bozdan mora dönüyordu. ''annem bayıldı lan'' dedi, ''bir şey olmamıştır abi'' dedik. haliyle teselli olmadı. elindeki telefona hipnotize olmuş gibi bakıyor, kovayla ter akıtıyordu. ''arasana abi'' ısrarlarımız işe yaramadı, hem kötü bir şey olmuştur korkusu hemde babasından çekindiği için arayamıyordu, 10 dakika olmuştu ki telefon çaldı;
-aalo...
+oğlummm...
-anne?
-oğlum kendine bir şey yapma, oğlum ne sorunun varsa hallederiz, oğlum, oğlum... ühühühü.
+anne ya bir şey yapmıyorum.
-oğllum, intahar falan edeyim deme, oğlummmm...
***
hiç demediyseniz dikkatli olun dostlar, mühim bir konu.
not: öğrencilerimin bu yazıya çektikleri kısa film;
