Değil ah muhsin ünlü'nün son yılların en iyi şiiridir. Öyle samimi öyle hissederek yazmış ki istisnasız her okuyuşumda gözlerim doluyor. Özellikle şu dizeleri okurken boğazıma bir şey düğümleniyor kendi anneciğim aklıma geliyor.
...
resulullah azrail'i yolda görse tanırdı;
ben azrail'i annemin yanında görseydim ona bir çift lafım olurdu,
derdim ki şimdi yani af edersin ama o sıktığın annemin gırtlağı.
resulullah olsa ona bunları söylesem o bana gülümserdi;
o bana gülümserdi ben ona derdim ki, anam babam yoluna feda olsun ey allahın resulü;
fakat şu koca melek, annemin gırtlağını sıkıyor, bir şeyler yapamaz mıyız?
resulullah orada olsaydı annemin elini tutardı derdi ki kızım ha gayret!;
ben orada olsaydım annemin elini tutardım ve derdim ki anneciğim ölmesen
...
