izleme "şansını" dün edindiğim insanın bir anda hayatını gözden geçirmesine sebep olan film.
insan kendisine soruyor, "acaba ben hede barına giderken böyle bişi olsaydı nolurdu?", "ben gece 2de taksimden eve dönmeye çalışırken ya böyle tipler çıksaydı?" vs gibi. insan aslında böyle şeyler olmaz diye düşünüyor ama 17 aylık bebeğe tecavüz edilen bir ülkede yaşıyoruz. her şey olabilir aslında.
bir de şöyle bir şey sordurtuyar kendimize. sorulduğu zaman hemen hemen herkes "şiddete karşıyım. ben hümanistim. bana tokat atana öbür yanağımı dönerim." der, diyebilir. değişik seviyelerde söyler bunu; ama bu filmi izledikten, filmin esnlenildiği gerçek hikayeyi öğrendikten sonra bu hümanizm bir anda yok oluveriyor. ben ki şiddete kesinlikle karşı bir insan olduğum halde filmin sonlarına doğru bırakın idamı öldürmeyi, adamlara tecavüz etsinler istedim. bunu isterken de son derece samimiydim.
demek ki neymiş? aslında her insanın içinde saldırgan bir yan varmış. sadece bunun uyandırılmasına bağlı harekete geçmesi.
