felsefe dediğimde ilk aklıma gelen şey sorgulamak. çok derin düşünmek, düşünebileceğimizin en uç noktasına kadar ve buna göre sebepleriyle-sonuçları bağdaştırabilmek. çıkan sonuçlardan başka sebepler aramak ve çözmeye çalışmak... ve yine mantığın, düşünebilmenin en iyi arkadaşı...
Terimsel bilgilerin bu dalla içli dışlı olunması sonucu bize getirdiği kalıcı izli değişiklikler, terimsellikten yaşama doğru geçişte mantıksal, sezgisel, vb derin düşüncelerin doğal ortama aktarılması.
felsefenin özünü kavradığımızda, sonrasında kendi felsefemizi yaratabilmemiz ve mantığın, düşüncelerin sürekli sorgulama hali, halihazırda pratik-aktif bir beyin..
"işleyen demir pas tutmaz" atasözünü felsefeye yakıştırırım hep. Hep bu anlattıklarım yüzünden : )
