26.
-
(bkz: aşil topuğu)
insanlar farklı şekillerde yaratılmıştır ve her yaratılanın bir zaafı vardır. zaafı olmayanlar üstün insanlardır.
ben neyi istiyorum. her insanın zaafını yakalamak ve benden aşağıya itelemek.
başkalarının zaafını bulduğumda onun üstün olmadığına inanıyorum ve o insan benim için bir tanrıyken aşağılık bir hayvan haline dönüşüyor.
misal bir dilenciye para veren insan aldatılmaya yatkındır. o düşük insandır.
bir nehre bir insan düştü diyelim. bu güzel bir görüntü. bir insan nehre düştü ve kurtarılmayı bekliyor.
sıradan insanlar onu kurtarmak isterler. onun yardım çığlıklarına aldanırlar.
onlar düşük insanlardır.
üstün insan o insanı kurtardığında değişen hiçbir şey olmayacağını bilendir.
iyi bir insan olsa bile kötü çocuklar yetiştirmeyeceğini tahmin edemeyiz.
nehre düşen insan neden ölmesin.
yanlış anlamayın ben zaafı olan bir insanım. sıradan bir insanım. yeterince çıkarcı değilim.
bir su birikintisine düşüp çırpınan bir böceğe, sineğe acırım.
elime bir çöp alır ve onu karaya çıkarırım.
işte bu benim en büyük zaafım.
insanlar duygularım olduğunu biliyor. dolayısıyla sinirli olduğumu biliyor.
ben bunu yapmakla piyon durumuna düşüyorum.
ve piyon durumuna düşmekten hoşlanmıyorum.
yükselmek istiyorsunuz.
işte yükselmenin yolu:
acımasız olun.
