asıl adı magna carta libertatum şeklindedir. latince "büyük özgürlükler sözleşmesi" anlamına gelir. 1215 yılında papa 3. innocent ile kral john ve baronları arasında, kralın yetkileri hususunu karara bağlamak amacıyla imzalanmıştır. günümüzdeki anayasal düzene ulaşana kadar yaşanılan tarihi sürecin (sözde) en önemli basamaklarından birisidir. kralın bazı yetkilerinden feragat etmesini, kanunlara uygun davranmasını ve hukukun kralın arzu ve isteklerinden daha üstün olduğunu kabul etmesini zorunlu kılıyordu. vatandaşların özgürlüklerini belirlemekten çok, toplum güçleri arasında bir denge kuran magna carta, kralın sonsuz olan yetkilerini din adamları ve halk adına sınırlıyormuş gibi görünse de aslında halk üzerindeki gücünü kralın gücünden üstün tutmak maksadıyla papalık tarafından hazırlanmıştır ve kilisenin gücünü artırmaya yöneliktir.
