tarafımca kabul edilmiş durum. belli bir yaşa kadar bu duygunun her anlamda beynimden, parmak uçlarıma kadar duygu yönünde acı vermesinden öte yaşım ierledikçe, fikirlerim yerine oturdukça eşcinsellikten kurtuluş gibi bir şeyin olmayacağını ve onunla yaşamam gerektiğine inandığım, herşeyden öte bu bir yaşam biçimi halini almış yaşantımda daha da mutlu olmanın yollarına baktığımdır. hayatımda tanıdığım yeni insanlar ve onların kattığı gerçeklerde beni bi hayli mutlu etmiştir. her ne kadar bu ortamın heteroseksüel ortamdan farklı olmasına baksanızda emin olun aldatmalar aynı, sevmek aynı, aşk aynı, terkedilmenin sizlerde verdiği o his aynı, yok oluş aynı ama tek fark var o da nedir biliyormsunuz ? ben ve benim gibilerin türkiyede halen nefret cinayetlerine kurban gittiğimizdir. eşcinsellikten korkmayın. eşcinselliği dine bağlamayın. allah verdi canı allah alır deyin, insanız deyin, kimsenin tercihleri kimseyi ilgilendirmez deyin, yaşam biçimi deyin ve en önemlisi bir eşcinsel kardeşiniz veya abiniz olsa ona nasıl davranabilirseniz tanıdığınız bir eşcinsellede öyle davranmalıyım deyin. hiddetlenmek bir çözüm değil, sorundur.
''eşcinsel tanıdığım vardı düzeldi ve evlendi'' gerçeklerine kanmayın. o kişi ya mutsuzdur yada eşcinsel değildir gerçeğine inanın. kimsenin sonradan eşcinsel olamayacağı gibi hiç bir eşcinselde sonradan heteroseksüellik kavramına giremez. zorunlu olarak evlenenler ve aile baskısı ile evlenen bir çok eşcinsel bu evliliğin onun için ne kadar zor olduğunu bilir ama sadece kültürel aile yapısı etkilenmesin diye kendi hayatını feda etmekten başka birşey olmadığından ötürü evlenir.kolay bir yaşam biçimi değil arkadaşlar. heleki türkiyede gerçekten zor. unutmadan; eşcinsellerin kurtuluşu, heteroseksüelleri de özgürleştirecek.
