yılbaşı hediyesi ve yeni yılın ilk entrysi de sana tabii ki bitanem...
parasızlık yüzünden geçirdiğim en berbat yılbaşıydı bu.
hiç çıkmadım odamdan, alelade bir gün olsun istedim.
ilk yılbaşımız, ama yanyana değildik.
bundan sonraki tüm yılbaşılarımızın dipdibe geçeceğini bilmek ferahlatıyor en azından yüreğimi.
hediye de alamadım bebeğim, kırıldın mı bana?
ama telafi edeceğim, söz.
o güzelim sesini duymanın huzurunu ben neyde bulabilirim ki?
benim en büyük hediyem sensin!
bana verilmiş, bahşedilmiş en büyük lütufsun rabbimden.
dün ve bugün itibariyle ailemizin bireyisin, resmi olarak.
bizim evde hüzünlü bir bayram havası var artık.
allahım utandırmasın bizi.
seni öyle çok özledim ki...
her an her saniye içimden parçalar kopuyor.
sana o hep söylediğin, çok sevdiğin aşkla bakan gözlerim her köşede seni arıyor.
yüzüm çöktü.
güçsüzüm.
kolum kanadım kırık...
paramız olmasa da her durumda beraber gülebilmeyi,
tavlada seni yenmeyi,
gülen gözlerini,
"ya bu makarna olmuş bebeğiiim" dediğimde "bitanem o çiğ daha çiğ" deyişini,
her akşam eve bırakırkenki ritüellerimizi,
tek dal sigarayı paylaşmalarımızı,
sarılırken, birden ayaklarımın yerden kesilmesini,
çocuk gibi ikea arabalarına binip beni sürmeni,
üşümeyeyim diye sarıp sarmalamalarını,
uyurken, gözüme ışık gelmesin diye ellerini siper etmeni,
saçlarımı okşamanı,
"eve gitme benimle kal bebeğim ne olur" deyişlerini,
seni sen, beni sen yapan her şeyi
çok özledim latilokumum...
sabırla ve özlemle bekliyorum.
yeni yılımız; kutlu, mutlu, huzurlu, bir ömür boyu dipdibe, beraber olsun.
