"yiğitlik vurmakla olur" dediler o da vurdu!
orduya, polise, yargıya, işadamlarına, medyaya, üniversitelere.
bu süreçte "ağalık vermekle olur" dediler o da "ne istedilerse verdi"!
girdiği her kavgadan zaferle ayrılan,
her zaferde popülerliği artan rte'ye düşman dayanmayınca düşman icat etmeye başladı. zira kavga demek zafer demekti.
faiz lobisi, geziciler, birileri, onlar ve son olarak kirli ittifak!
hayali düşmanla savaşmak yeterince tatmin etmiş olacak ki bu sefer gücünü tartabileceği kendi sıkletinde bir rakip istedi... cemaat!
tıpkı propagandayı öğrendikleri hitler gibi...
nasıl ki avustralya, çek, polanya, danirmarka, norveç, fransa, hollanda, belçika, lüksemburg, yugoslavya hitler'e yetmediyse ve saldırmazlık anlaşması yaptığı rusya'ya saldırdı ise sıkletinin altındakilere karşı kazandığı zaferler de rte'yi tatmin etmez oldu. nihai zafer için cemaate saldırdı!
bu süreçte rte ne düşündü acaba?
- yıllardır devlet kadrolarına itinayla yerleştirdiği "abilerin" "ak'laştığını" mı?
- f. gülen yerine kendine sadık olacaklarını mı?
- ya da canını sıkan / potansiyel tehlike olan tüm personeli değiştirebileceğini m?
- peki böyle bir değişim için yeterli kadrosu var mıydı?
- cemaatin nerelere kadar nüfuz ettiğini biliyor mu?
- cemaatin elindeki kozların tükendiğini mi düşünüyor? cemaat tüm kozlarını ilk elden mi oynadı?
- partisine / teşkilatına güveniyor mu? yoksa içlerinden yeni çürük yumurtalar çıkar mı? yolsuzluk / seks skandalları vb. dosyalarla kendisini zor durumda bırakanlar olacak mı?
- peki kendisine ihanet edenler olacak mı?
- oluşacak yeni skandallardan "dış mihrakların işi" deyip tereyağından kıl çeker gibi sıyrılabilecek mi?
- iktidarını korumak için daha ne kadar ileri gidebilecek? kaç gencin daha kanının dökülmesine göz yumacak?
bence sonuç;
durması gerekenin, durması gereken zamanda durmaması gibi olacak.
duvara toslayacak!
