o kadar çok okul değiştirdim ki. bu yüzdendir çok sağlam dostluklar kuramadım ilk okulda. gerçi daha sonra orta okulda telafi ettik. hala görüştüğüm çok sıkı iki dostum var.
o yüzden arkadaşlarla ilgili pek fazla şey hatırlamıyorum, affetsinler beni.
bir kızı hatırlıyorum ismi aslı olmalı, evet aslıydı. hatta babamın arabasının plakasının harf kısmı "a" ile başlıyordu ve bu yüzden arabamızı çok severdim.
aslı benim ilk aşkımdı. uzun sürmedi o sene başka yere taşındık ve vedalaşamadım bile. hiç beceremem zaten vedalaşmaları ben. büyüdüm halen beceremem. belliymiş işte...
her baktığımda aslı'ya yüzüm kızarırdı. onu sevdiğimi anlamış mıydı? bunu hiç bir zaman bilemeyeceğim.
sonra o büyük kavgayı hatırlıyorum. 4-a ile 4-b'nin o muhteşem kavgası. atatürk ilk öğretim okulundaydım. ne zamandan beri 4-b ile atışıyorduk. çocukça atışmalar işte. sonra turgay(hatırladığım iki arkadaşımdan birisi) 4-B'deki bir çocuğa vurdu sonrası malum.
benim alnım açılmıştı. hocamızın ismini hatırlamıyorum ama soyadı nedense mıh gibi aklımda; "albayrak"
hemen annemi aramış. tabi müdür yardımcısıydı sanırsam onun arabasıyla hastaneye gitmiştik. dikiş atıldı vs. annemde geldi tabi.
hatırladıklarım bunlar tabi beslenme çantaları, koro takımı(o sesle beni nasıl aldıysa hoca) 23 nisan kutlamaları, masumiyet...
