burada yazılanların altında o kişinin imzası olmadığı için her ne kadar kısmen benim canım hocam eleştirse de...ben kendi adıma mesaj atan herkese kimliğimi hiç çekinmeden söyleyebilirim.
buraya yazılacak çok şey var...söylenecek çok güzel söz, sarf edilecek milyonlarca güzel cümle...ve hepsi sadece sizin için, başka kimseye, hiçbir büyüğüme söylememiş olduklarım...
"yaş ilerledikçe kırıklar daha zor kaynıyor" demiştiniz bana sizi her kırdığımda...
hocam, ben daha büyümedim, hâlâ ufacık bir problemle karşılaştığında içine kapanan çocuğum. "çok ütopik gelecek ama sizi hiç unutmayacağım" diye sözler veren çocuğum aynı zamanda.
hiç unutmadım hocam sözümü ve sizi, söz veriyorum, siz 90 yaşınıza gelseniz de -rabbim uzun, sağlıklı ömürler versin- ben sizi hiç unutmayacağım, hatıralarınız hep benimle kalacak ve ben sizi hep o çocuksu halimle seveceğim.
hiç üzmeyin hocamı, hiç kırmayın onun kalbini...1295 gündür ben hocamı görmüyorum ve onun ne kadar değerli biri olduğunu bilirken; onu kırdığım, üzdüğüm vakit yüreğimin en derininde bunu daha da iyi hissedebiliyorum şimdi.
Abdullah hocam; uludağ üniversitesi eğitim Fakültesi'nin en baba hocasıdır, en yardımsever hocasıdır, söylenen ve söylenecek olan her güzel sözün onda eksik kalacağı hocamdır, benim için ise çok değerli bir büyüğümdür.
ben hiç vefasızlık etmedim hocam size, hiç unutmadım sizi, hiç unutmayacağım da hocam.
ne olursunuz, beni affedin hocam. *
