babamın elimde sigarayla beni yakaladığı gün hayatımın en gerilim dolu dakikalarını yaşadım. kafamda milyonlarca felaket senaryosu geçirirken (şimdi beni dövecek hayır kesin sigarayı burnuma sokacak vs gibi)babam sadece kapıyı kapatıp dışarı çıktı. akşam yemekte de kendi paketini önüme koyup al birazda benden iç deyip uzun bir nutuk çekti. alışmaları zaman aldı ama kabullendiler en nihayetinde. hala babamın yanında içmiyorum bir garip hissediyorum belki saygı belki korku bilemicem.
