Öğretici olması açısından biraz geniş anlatacağım. Bürokrasi bir toplumda tabandan yukarıya çıktıkça daralan bir yapı içinde temelde topluma hizmet maksadıyla örgütlenmiş olan, kişisel olmayan genel kurallar ve işleyiş ilkelerine göre çalışan sistem ve kurallar grubudur. bürokrasi yönetseldir ve hiyerarşik bir emir komuta zincirinde işler. Bu işleyiş normalde kanunlarca düzenlenir kontrol edilir. Fakat bürokratların takdir yetkileri ve kanunun işleyişe sokulma mekanizmaları çoğu zaman şunların etkisinde ya nispeten ya tamamen kalır. Somutlaştırırsak; silahlı kuvvetler(k.kore, çin -Xi Jinping li dönem hariç-), üst düzeydeki/kraliyetteki aileler(ingiltere, ispanya), okullar (Budist Güneydoğu Asya bölgeleri, kısmen israil), devlet gelenekleri(Japonya, Fransa, ) ve en büyük etki sahibi de büyük şirketlerdir Türkiye, Amerika ve diğer dünya ülkelerinin büyük çoğunluğunda bu saydıklarım bürokrasiyi etkiler, nüfuz eder. Türkiye'de büyük şirketlerin son yıllara kadar bürokrasi de daha fazla güç etki sahibiydi. 2007'den sonra Akp ile bu gücün el değiştirmeye başlayacağı, çıkar gruplarının menfaatlerinin ortadan kalkacağı veya el değiştireceği, bürokraside hakim gücün yeni bir oligarşik bir siyasi oluşumun olacağı uzaktan uzağa fark edildi ki büyük şirketler bu durumu engellemek için bazı çalışmalar yaptılar(gezi olayları mesela). Oligarşik yapının cüzleri, ya onlardan habersiz veya haberleri olduğu halde bürokratik ağ ve istihbaratın kulak tıkamasını kullanarak kanun dışı uygulamalar yapıp ve yüklü paraları ne için kullanılacağı ve ispatı muğlak bir halde ellerinde bulundurdular. Burada "menfaat" eksenli olan güç dengelerinin kimin eline geçtiğinin halka fayda açısından çok az önemi var. Her iki yapı da suistimale açık. Burada çözümün ne olduğu sorusu ortaya çıkıyor. Çözüm büyük vakıflar veya vakıflar şuralarının bürokrasinin takdir yetkisine etki etmesindedir. Zira vakıflar çıkar gruplarının erişemeyeceği bir sistemle ilerlerlerse, "vakıf" anlayışını tam yaşarlarsa halkın menfaatine olmayacak olan kararlar, taktirler ve işleyişleri halkın menfaatine çevirebileceklerdir. Böylece halk; "acaba haklı olan hangi taraf ? haklı olan kim ki onu desteklesem ?" ikileminden kurtulmuş olacak... Vakıf ekonomisi, vakıf bürokrasisi ve vakıf eksenli bir toplum düzeninde halk feraha erer ve dünya toplumlarına da örnek oluruz sanıyorum. Yoksa her güç el değişikliğinde bu karmaşaları çeker dururuz.
