Ulan kız gelsin diye şekilli şukullu konuştuk ama öyle de lüks bir kahvaltı şey yapamazdım nihayetinde öğrenciydim. Zaten buraya kadar her şey çok normal gelmişti bir yerde patlayacaktı oda burasıydı açık net yani. Neyse ne yapsam diye düşünürken;
-Kahvaltı genelde sabah yapılır ya akşama kadar yaparız bizde inşallah
+Şey çok pardon sen şu ileride sağa çek ben kahvaltı işini halledicem.
Arabadan indim yakında bir pastane vardı gözüme kestirmiştim geçerken koşarak oraya gittim. Poğaça simit falan aldım en sıcaklarından arabaya döndüm. Ben kızın direksiyondan inip gitmesini bekliyordum. Kıza süper kahvaltı falan dedik poğaça alıp gelmiştim nihayetinde.
-Ohh miss gibi koktu. Ama onlar öyle boş boş gitmez.
+Meyve suyu aldım.
-Yok yok gerisi bende olsun da kahvaltımız şenlensin.
Ulan merak etmiştim şimdi cidden. Ben bir kıza süper kahvaltı dedim, poğaça ile geldim kız gitmedi aksine süperleştirmeye çalışıyor. içimde yine bir arkadaş ortamı oluştu. iç seslerim muhabbete başladı. Vay efendim bu hatun senden hoşlandı. Diyen iç sesime başka bir iç sesim siktir lan kız mahcup olma diye uğraşıyor resmen diyordu. içimdeki muhabbet ortamından bir an için sıyrılıp etrafıma bakındım ve bu yol net bir şekilde sahile gidiyordu. Vee öyle de oldu sahile geldik. Arabayı uygun bir yere çekti. Arabadan iniyordum ki;
-Nereye gidiyorsun ya dışarısı buz gibi çıkar poğaçaları.
+Aynen dalgınlık. Sen al bunları bende 2 çay kapıp geliyim.
-Aynen iyi olur.
Çay almaya giderken kendimle sohbetime devam ediyordum. Hala bir yanım kızın da bana karşı boş olmadığını düşünüyordu. Ben ise bu yanımı biraz dikkate alıp arabaya döndüğümde bunu anlamaya çalışmam gerektiğini düşündüm. Çaylarımız soğumadan hızlı adımlarla arabaya yürüdüm, cama tıkladım kapıyı içeriden açtı. Çayını uzattım yeme içme derken düşündüklerimi sorgulatma vaktinin geldiğini hissettim ve;
+Hayat ne kadar garip değil mi? Sabah okula gitmeyi planlıyordun şimdi buradasın.
-Aynen ya.
+Sahi ya sen daha benim adımı bilmiyorsun, benim hakkında hiçbir bilgiye sahip değilsin ama şu anda sahilde kahvaltı yapıyoruz. Genelde her zor durumda kalana yardım ederken bu kadar cömertçe mi davranırsın yoksa ben mi şanslıyım?
-Gerizekalısın işte. Buraya kadar olanlardan aklında bunu oluşturabildiysen gerçekten beynin tersine işliyor. Otur kahvaltını tek yap o zaman.
Dedi ve arabadan inip hızla uzaklaştı. Ulan ben ne dedim diye düşünüyorum ama nasıl bir boşluktayım. Duygusuzca hissizce kaldım dakikalarca. Ne yaptığım ve bundan sonra ne yapacağım konusunda ağır bir hissiyatsızlık vardı şimdi bende.
