Babanızın gerçekten baba olduğunu anladığınız anların tümüdür. ilk olarak inci sözlükte gördüğüm bir başlıktır. leppper tarafından açılmıştır. Oldukça duygulandığım entrylerden biridir. Aynen şu şekildedir:
"bir keresinde berbere gittik.
dönüyoruz dönercinin önünden geçerken aç mısın dedi babam evet dedim
girdik içeriye oğlana bir çeyrek dedi
bana baktı ve benim işim var ye sen dedi
tamam dedim bende.
bi masaya oturdum cam filtreliydi babamı izledim babam gitti bir pogaca aldı ve yedi.
9-10 yaşlarındaydım. hiç unutmam bunu.
edit: hepimizin ayrı ayrı anıları varmış babasıyla. şimdi bu sayfalarca entry'i okuduktan sonra babanızı arayın. mutlu edin adamı. hatrını sorun. "
Uludağ sözlükte yeni olmama karşın burada da olmasını gerektiğini düşündüğüm bir başlıktır. ilk olarak ben başlamak istiyorum. Galiba babam dediğim insanın bana yaptığı tek babalıktır. Küçükken "Karnenin hepsini 5 getir sana dört tekerlekli bisiklet alacağım." demişti. Çok uğraşıp didinmiştim. Tüm derslerimin 5 olduğu karneyi gösterdiğim gün, bana bisiklet almaya gitmişti. Heyecanla evde beklerken kapı çaldı, kapıyı açtım. Babam bisikleti bana gösterdi. O an babamın patlamış ayakkabılarını gördüm. Kendine gidip 50 TL'ye ayakkabı almamış bana bisiklet almıştı. Ve benim mutluluğuma gülebiliyordu. O zamanlar 7 yaşındaydım. Anlamıyordum. Ama şimdi anlıyorum..
