arife'nin oyunculuğunu bir yana bırakırsam -ki bırakayım- iki bölümdür izleyici aptal yerine koyan dizidir. geçen haftaki hırsızlık olayı, bu hafta asıl sebebin söylenmemesi ve yaratılan kırgınlık hissiyatı berbat bir zihinden çıktığını gösteren mevzulardı. bir de buna göz göze diz dize olup birbirinin içine düşen civan ve yadigar ilişkisinin ailece bilinmemesinin absürdlüğünü ve yadigar'la civan'ın saçma sapan ilkokul tadındaki kıskançlık krizlerini de katarsak geriye bir şey kalmayandır.
ben de samimi demiştim, yanılmışım. ultra fantastik bir dizi izlediğimi düşünerek (kendimi kandırarak) belki izleyebilirim.
bir canım ailem kesinlikle değil.
