istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı;
önce dilenci bi ekmek parası istiyor..
yavaş yavaş saydırıyor
taksici önündeki minibüse;
uzaklarda, çok uzaklarda,
üçüncü köprünün dinamit patlamaları
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı..
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı;
bir ambulans geçiyor, derken;
caddenin ortasından, acı acı, hızlı hızlı..
rezidans yapılıyor boş arsalarda;
bir greyderin sesini yansıtıyor inşaatın boş duvarları;
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı..
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı;
cayır cayır bizim işhanı
bağırış çağırış adliyenin koridorları
belediyenin kazı ekipleri dolu sokaklar
küfür sesleri geliyor stadlardan
güzelim denizin üzerinde çöp yığınları
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı..
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı;
başımda müdürün gereksiz boğuşu
boş sözleriyle tam bir mevkii malı;
dalkavuklarının uğultusu içinde
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı..
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı;
miting oluyor kadıköy meydanında
polis yine kurulmuş barikatların ardında
bir bağırış yükseliyor kalabalığın arasından
elinde gaz bombasıyla
köşede bekleyen seyyar fırsatçı
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı..
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı;
bir ağaç görünüyor iki binanın köşesinden
yemyeşil yaprakları ile koca bir çınar mı
heyhat, bu beton yığınlarının ortasında
koskocaman bir
serap olmalı;
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı..
istanbulu dinliyorum, gözlerim kapalı;
bir martı çırpınıyor çöplerin arasında..
ruhun mutlu mu, değil mi, biliyorum..
gözlerin yaşlı mı, değil mi, biliyorum..
beyaz bir ay doğuyor toki konutlarının arkasından
kalbinin vuruşundan anlıyorum..
istanbulu dinliyorum..
editto:orhan veli kanık a derin saygılarla.. affedersin artık orhan usta..
