1 yıl önce bir pazar sabahının baya erken saatlerinde samsun'a gidecektim. çantamı sırtıma alıp ankaray kolej istasyonuna doğru yürüyorum, bir çöpçü de yerleri süpürüyor ama lodos olduğu için çok rüzgar var. kadın kontrol edemiyor çöpleri, biraz şiddetli bir rüzgar çıktı ve gazete kağıtları uçmaya başladı. o an içimde bir ses "yardım et lan" dedi ve ben o uçuşan gazete kağıtlarını havada tutup top yaptım ve kadının çöpleri topladığı bidona attım. kadın bana baya bi teşekkür etmişti o gün, baya mutlu olmuştu yani. neyse, bu da böyle bir anımdır.
