Praksis, politik sözlü rock müzik şeklinde tanımlayabileceğimiz bir tarza sahiptir. Kendi şarkılarını sokaklara söylüyorlar. Sokakların özgürlük mücadelesindeki önemini biliyorlar.
Grup, kolektif bir organizasyon. Her sahnede değişik kişiler görüyoruz.
Kendilerini şöyle tanıtıyorlar:
Praksis, tez + antitez= sentez denkleminden sonraki "eee?" sorusunun takipçisidir.
Praksis, için içe sığmama, sığlığa da tahammül edememe etkinliğidir.
Praksis, "Aslolan değiştirmektir'e selamla sürekli devinen ve devindirendir. Ve nihayet Praksis, emperyalist-kapitaliste atılan ayakkabı, sömürücünün ceketinde izi kalan
yumurta, tacizcinin sırtında patlayan şemsiye,
işçinin yumruğundaki grev, evini yıkmak
isteyenlere fırlatılan arı kovanı, dört yanda yanan
ateşin harı, ispanya çiftçisinin direniş ruhu,
Filistinli'nin elinde sapan, Bir Kürdün ağzındaki "Biji Aşiti"dir. Praksis, bir özgürleşme provası, dar bir elek, Promete'den Mahir'lere ve bugünün güncel
devrimci/direnişçi mücadelelerine çizilen, "Sakın ha yılmayın, dünü bugüne, bugünü yarına bağlayın" çizgilerdir ve "işte ucu göründü, ha gayret yoldaşlar" dedirten bir gelecek. Ve şarkılarımız da buna eşlik edecek.
