insana birdaha aşık olamayacakmış gibi hissettiren acıdır.Bütün hayatınızı bir insana bağlarsınız ve her şey son bulur. Bitmeyeceğini düşünürsünüz, cidden iyi bir ilişkiniz vardır ama evdeki hesap çarşıya uymaz. Ve her zaman daha çok seven taraf kaybeder. Bu istisnasız bir şekilde yürür. Tanım yapmak gerekirse bu acı hayatın boyunca çalışıp didinerek kazandığın parayı şöminede yakıp ısınmaya benzer. Çabalarını atarsın çöpe, sevgini atmak zorunda kalırsın. Ona karşı sevginin bitmesini hiç istemezsin, onu sevmemeyi düşünemezsin bile. Ama üşürsün. Yokluğunda öyle üşürsün ki; hiçbir ısıtıcı derdine derman olamaz. Ve sen de sevgini, çabalarını, anılarını yakıp ısınmak zorunda kalırsın.Ölümden beterdir bu. Karşıdan karşıya geçerken araba çarpsın diye dua edersin. Hatta kimi zaman bodoslama yola çıkarsın bu beklenti ile. Çok kötüdür. En az bir yakınınızın ölmesi kadar kötü olduğunu düşünüyorum.
Ama hiç mi olumlu yanı yok diye sorarsanız vardır tabi.Eğer kendinizi antidepresanlara vurup unutmaya çalışmazsanız ve o acıyı doğal sürecinde gerektiği gibi yaşarsanız size çok şey katar. Yaptığınız hataları bir sonraki ilişkilerinizde yapmazsınız. Ama acınızı ilaçlarla veya alkolle kapatmaya çalışırsanız sonrasında dahada alevlenir.Bu aynı fiziksel acılarda olduğu gibidir. Ameliyattan sonra uygulanan lokal anestezi gibidir. Etkisi geçince daha derin hissedilir. Ayrıca her giden bir şey götürür. Eğer ilk aşkınız ise genelde götürdüğü şey çocukluğunuz olur. Olgunlaşmaya başlarsınız. Ve kabul etmesenizde eğer karşılıklı kötülüker yapılmamışsa ve nefret ile ayrılmamışsanız ileride her aklınıza geldiğinde yüzünüzde güzel bir tebessüm haline gelecek, hatta size dünyanın en tatlı duygusunu yaşatacak bir anı halini alacaktır.ilk aşkım aklıma geldiğinde az gözlerim dolmadı. Huzurlu olduğumdan oldu bu. Unutamadığımdan değil.
Dip Not: Şuan böyle konuştuğuma bakmayın. entry nin yarısını kendimi teselli etmek için yazdım resmen.Belki şaşıracaksınız ama ben bu acıyı çok derinlerden yaşıyorum şuan. Ölmek için can atıyorum. Ama yapamıyorum be sözlük. Ardımda bıraktıklarımı düşündükçe yapamıyorum. En çok ta onu düşündüğüm için yapamıyorum. Beraberken intihar girişiminde bulunmuştum 2 kere. Onun ve sevdiklerimin ne hale geldiğini gördüm. Ama şuan yaparsam vicdan azabı çekecek, kendini suçlayacak. Onun için yaşıyorum ama canlı değilim be sözlük...
