günaydın sevgilim,
sabah oluyor yine, güneş doğuyor ankara'ya
her zaman ki gibi çok soğuk.
yok hayır bana karşı değil...
mizacı böyle biliyorsun,
bembeyaz kar altında koca şehir.
herkes hızlı hızlı bir yerlere yetişiyor.
durup da bir nefes alan, ne oluyor diyen yok.
annen...
kadıncağız biraz zor toparladı kendini,
baban da iyi çok şükür o daha metanetli
zor alışıyor insan, alışıyor da,
içinden bir şeyler kopuyor işte..
ben iyi sayılırım canım,
rutin kontroller falan filan..
doktorlar soğuktan diyor ama,
sana olan meyilimden biliyorsun,
çürüyen sol kaburgam.
neyse beni boşver.
sen nasılsın gözüm?
en son aldığın kazak mı?
o hala dolapta,atar mıyım hiç!
gördün mü en son hediye mi?
zambaklar da ektim sana.
kış olduğu için biraz soldular.
bak aklıma ne geldi..
askerde sana yazdığım mektuplar..
onları gördüm bugün.
birer birer senin kokun vardı
ilk defa güldü yüzüm.
buna ne dersin?
memelerinden öpüyorum seni
tombul memelerinden.
kendine iyi bak, yarı parçan.
