16. yy'da Osmanlı ve Safeviler arasında çıkan çatışma'da Doğu Anadolu'da yaşayan Hanefi Türkmenler ve Alevi Türkmenler Safevilerin tarafını, o dönem tamamı Şafii olan Kürtler ise Osmanlıların tarafını tutmuşlardır. Safevilerin yenilmesiyle Türkmenlerin bir kısmı iran yaylalarına geri göçmüş, bir kısmı ise Kürtleşmiştir.
Şah ismail Doğu Anadolu'da yaşayan Türkmen Beylerine, Safevilere bağlı kalmaları koşulu ile, yaşadıkları bölgelerin kontrolünü vermeyi vaad etmiştir. Oysa Osmanlı Devleti Fatih Sultan Mehmet yönetimi dönemin' den başlayarak Türkmenlerin başına Enderun Mektebinden yetişen yöneticileri atamışlardır. Ayrıca Osmanlı Devleti yıkılana değin Türkmenleri göçebelikten vazgeçmeye ve toprağa yerleşmeye zorlamıştır. Buna karşılık Osmanlılar Kürtleri bu uygulamanın dışında tutmuştur. Üstelik Osmanlı Devleti, Kürt Aşiret Beylerine toprakta tapu hakkı vermiş, ancak aynı hakkı Türkmen Aşiret Beylerine tanımamıştır. 1514' de yapılan Çaldıran Savaşı'nda Doğu Anadolu'daki Hanefi Türkmenlerin ve Alevi Türkmenlerin Safevilerin tarafını tutmasının, Kürtlerin ise Osmanlı' nın tarafını tutmasının ana nedeni bunlardır. Bu Savaş'da Safeviler yenildikten sonra Doğu Anadolu'yu terk etmeyen Türkmen Aşiretlerinin önemli bir kısmı Osmanlı'nın Türkmenlere yönelik söz konusu uygulamalarının dışında kalmak ve Osmanlı'nın Kürtlere tanıdığı diğer ayrıcalıklardan yararlanmak için kendilerini Kürt olarak nitelendirmeye başlamışlardır.
Osmanlı Devletinin Hanefi Türkmenlere yaptığı zorlamalar Alevi Türkmenler üzerinde daha şiddetli biçimde gerçekleşmiştir. Bu çerçevede Alevi Türkmenlerin bir kısmı da Kürtleşmiş ve buna karşılık mezheplerini korumuşlardır. Nitekim, günümüzde kendilerini Kürt veya Zaza olarak nitelendiren Alevilerin ibadetlerindeki gülbangların hemen hemen tamamının Türkçe olması , bu durumun en önemli kanıtlarından birisidir.
