ertesi sabah duman bulutundan göz gözü görmüyordu. binanın yıkılan 2 katının arasından sarkan kolun şaka olduğunu bile düşünebilirdiniz. doğanın kötü bir şakasıydı hakikatten. depremin etkisiyle bir çok evde yangın çıkmıştı ve birçok insan yanarak ölmüştü. depremden 4-5 gün sonrasına kadar yer hala sarsılmaya devam etti. öyleki 3-3,5 gibi büyüklükteki artçı sarsıntılara bünyemiz uyum sağladı. o ramazan, kaynaşlıda deprem bölgesindeki yardım çadırlarının kreş olarak kullandığımız kısımda, kimi annesiz babasız kalmış, kimi kaynaşlı soğuğunda çıplak ayakla gezen çocuklarına masallar anlattık. avutmaya çalıştık. allah tekrar yaşatmasın.
