senden sana gelsin.
--spoiler--
zamanın birinde bursa diye yemyeşiil bir şehirde keşiş dağlarının beyaz eteklerinin dibinde yazın püfür püfür esen rüzgarında kışın sokaklarınında kestane kokusu olan bir yerde bir perikızı yaşarmış ailesiyle. bu perikızı ailesinin büyük kızı olduğundan annesinin en büyük yardımcısı küçük kardeşinin ablası babasının da ilk gözağrısıymış. bu kız ufacık tefecikmiş biraz arkadaşları hep onu küçük porselen bebeklere benzetir severlermiş. ama kocaaman hayalleri varmış bir de kocaman kalbi ama kalbi kırıkmış biraz. üzmüştür onu çook sevdikleri. yine de o hep gülmeyi severmiş, güldürmeyi de.hiç ağlayamazmış yanında biri varken üzmek istemezmiş başkalarını. neyse bu perikızımız kocaman hayallerini gerçekleştirmek için hergün uzaktaki okuluna gidermiş. kocaman bir arazisi olan içinde bir sürü gri bina olan iki yamacın ortasında kışın daima kampüsünün buz kestiği yazın sıcaktan durulmadığı bir yermiş okulu. ama o çok severmiş oraları. arkadaşlarını da. eve geldiğinde küçük kardeşi okuldan gelmiş olurmuş annesi işten gelene kadar otururlarmış beraber. bakmayın siz küçük kardeşi dendiğine küçük kardeşi perikızdan uzunmuş anneleri gelince bir şenlik koparmış. çünkü çok şen şakrakmış hep gülermiş ama kızdırdın mı fena. beraber yemek yaparlarmış akşam üzeri gelicek baba için. babaları da garip bir adammış biraz. herkes öyle tanımlarmış. işi gücü sürekli evde acayip icatlar yapmak olan bir adammış kendileri çünkü. akşam yemeğinde herkesin sofrada olması kuralmış. dışarda karnını doyurmuş bile olsa kişi o sofrada oturmalıymış tüm ahali. çünkü en güzel sohbetler orda yapılırmış. yemek biter bitmez çay koyma görevi peri kıza düşermiş. çünkü babası pek severmiş içmesini. çay içerken de arada bi bağlamasını eline alır güzel güzel türküler söylermiş ailesine. böyle güzel sevdiği bir evi varmış bu peri kızın. hem onlardan kopmak istemez hem de kendi ayakları üstünde durduğu çok sevdiği bir şehirde yaşamanın hayalini kurarmış. belki bir gün hayalleri gerçekleşir . ne dersiniz?
--spoiler--
