treni kacirmiş bir devletin ahvadigumuz olduğumuz ve devletcilik anlayisinin treni yakalamamiza engel oldugu bugunlerde sapla samanin karsitiği dönemlerden geciyoruz.
köylü ile köylüğün nedense bazi zihinlerde zihinlerde karistirildiği bir ülkede kavramlari bilmeden herkesin fikrini zart zurt söylediği bir devirde yasiyoruz.
gecenlerde gazeteda okudum bebek camiisinin imaminin camide dügün yaptiğini. eh bu durumda bu hocanin arkasinda saf tutulmaz ve cenaze namazi bile kildirirmaz. dini tartismalara girmeyeceğim ama sosyolojik olarak ve yasamsal olarak en geri kalmiş olan birim köylerdir.
kendilerini korumak ve çağa ayak uydurmamak için muhafazarliğa sarinirlar. köyden gelip sehre kapaği atinca kozalak gibi ne sehirli ne köylü olan yaratiğa dönüsürler.
söyle bir bakiyorum cevreme zevksizlik ve öküzlük dört bir yani sarmiş. festivallere bakiyorum calan müziğe. izzet altinmeşe konserlerini bile mumla aratan kara bir kalabalik ile karsilasiyorum.
gazetelere bakiyorum davarliik girla.
televizyon ise deterjani acik alanlara hitap eden gecekondu yayini ile dolu.
ticaret desen boku cikmiş tokatcisi bol olan bir meslek olmuş.
hertaraf kroluk ve lahmacun kokulari bezenmiş.(sözlüke buna dahil)
gecenlerde bir taksici ile konusuyordum. taksici biraz kelle idi benim gibi. dereden tepeden konusurken bir ara meyva tuccarliğini yaptiğini ve bu suretle tokata ciktiğini beyan etti bana. niye yaptiğini sordum ona. cevabi zevk icindi. bende dayanamadim sordum ona 'zevk için ben senin cocugunu kessem ne yaparsin diye sordum. -dedim ya kelleydim- durdu söyle bir bakti. büyük bir filozoflukla 'ben bunu geçmişte yaptiklarimdan dolayi hakkettiğim için bir şey demeye hakkım yok' dedi.
velhasil kelam lafi uzatip serbest cagrisimlarla cosmanin bir alemi yok.
bugunlerde akli malik azinliklar bir gözlerini kapatip kendi vahalarini kurmak zorundadir.
