bir insan hayatının en büyük gayreti bu eylemi yapmaya çalışmaktır. tıpkı en büyük kaçışının hatırlamamak olduğu gibi. unuttuğumuzu sandıklarımız, aslında bir zaman sonra başka bir kaçışta hatırlanmak üzere, içimizde ki boşluğa attıklarımızdır. o boşlukta duyulan ise kaçtığımız tüm hatırlayışların içimizi acıtan keskin çığlıklarıdır.
