zor zamanlar geçiriyor,gerçekten zor... aşık olmasam da hala değer verdiğim ve insan olarak çok sevdiğim için bu zamanlarda yanında olayım sonra ayrılayım diyorum. ama ağzıma sıçıyor sözlük! bunalım filan tamam da nereye kadar? günde 1 saat bile konuşasım gelmiyor artık. ama sabredeceğim hayatı düzelene kadar, kararlıyım. onca yaşanmışlık hatırına, birbirimizi mutlu ettiğimiz onca an hatırına.. bu şekilde davranmasaydı belki bir şans daha verecektim ama ben destek olayım diye alttan aldıkça üstüme geldi ve artık geri dönüşü yok.
siz siz olun ulu erkekleri, sessiz kalan bayanın sessiz kalmasından cesaret almayın; sabreder kadın, sabırtaşı gibidir ama zorlarsanız çatlar ve çeker gider hiç pişmanlık duymadan, arkasına bakmadan.
