türkiye şartlarında her babayiğidin harcı değildir. özellikle bizim jenerasyondan. büyük sorumluluktur, zordur, pahalıdır. hayatında hiç yapmadığın kadar para hesabı yaptırır. iş güç derdine düşersin, her sabah lan acaba işten çıkarırlarsa ne bok yiyeceğim diye düşünürsün ve bu yüzden kazandığın parayı bile doya doya harcayamazsın harcatmazlar adama. üç kuruş parayla geçirmeye çalışırsın bir de çocuk oldu mu haydi, çocuğu yap ben bakarım diyen devlet kazığın budaklısını daha derine sokar o zaman. bu zor zamanlarda tek mutluluğun çocuğunun büyüdüğünü görmek olur, onu da kusmuk bok temizleyerek göreceğinden bir problem yok. üzerine bir de eş tartışmaları ve kızını senden kıskanan armut kafa kayın peder ve eşin ailesi oldu mu daha tadından yenmez. ha gerekli midir? hayır değildir, açıkçası yemediği için pek düşünmüyorum. zaten ortalıktaki kezbanlara da güven olmuyor. otuzbir çekmeye de alıştık zaten, devam böyle.
