van' ın acısını unutturan gönderilen giysiler, yiyecekler değildi. asıl önemli olan bu dayanışmaydı. yalnız kalmadıklarını bilmeleriydi. bunu, o yardımları aldıklarında gözlerinin içine bakarak çok rahat anlayabilirdiniz. gözlerden aynı anda hem mutluluk hem acı gözyaşlarının aktığına orda şahit olabilirdiniz.
