babası öğrendiğinde çok kızacaktır. düşünüyorum aslında düşünmek istemiyorum da aklımdan çıkmıyor içim içimi yiyor bir gün kızımın sevgilisi olduğunda canım çok yanacak. kesinlikle önce bana söylemesini beklerim ki o babasının kızıdır gelir söyler babasına. ailesinden gizli tutup orada burada birileriyle takılan bir kız olacağına gelsin desin ki baba bu çocuk beni seviyor bende onu desin. sonra ben kızım yokken ben çocuk mocuk demeyeyim ağzına sıçayım şerefsizin. sonuçta kız çocuğu da bir gün birini sevecek bundan kaçış yok en iyisi bunu ailesiyle paylaşması, ailesinin onayladığı biriyle, ailesinin yakınlarında olması. yoksa modern olmayalım kızımın sevgili olamaz diyelim gitsinler kuytu köşede saklana saklana mı buluşsunlar. bu cahillerin kızı yarın kuytu köşede kızlarının biriyle buluştuğunu öğrendiklerinde yüzü yere düşecek ama babasının haberi varsa biliyorum benim kızım yanlış bir şey yapmaz benim meselem sana ne diyecektir. şuan hiç doğmamış kızımı çok kıskanıyorum.
edit: ahahah harbi sinirlenmişim ya bir uykum gelince bir sinirlenince hep yanlış yazıyorum her şeyi. :)
