en kötüsü de ne biliyor musun aziz dostum kalabalıklar içinde yalnız kalmak... bunu bu şekilde salt dile getirmek, söyleyen kişiye egoist ve yahut tribe giren ergen yaftası yapıştırılması tehlikesi ile karşı karşıya kalmak işten bile olmaması kuvvetle ihtimal olsa da, bu platformda söylemeye hiç de çekinmiyorum.
evet yalnızım lan! ve yalnızlığımı beni anlayamayan, belki de beni anlamayan(!) bir yığın cesedin içerisinde yaşıyorum. onlar benim anlam veremediğim şeylerle eğlenebilip,mutlu olabiliyorken ya da tam tersine bir soruna sahip olup ve o sorun hakkında dertlenirken, benim bunlara kayıtsız kalmam sanırım beni bir boy daha da yalnızlık bataklığının dibine batırıyor. bataklığa batarken de bir kurtuluş eli, bir ışık ya da bir dostun kurtarıcı kanatlarını bulamamak sesimi soluğumu kesiyor, beni nefessiz bırakıyor ve sonuç olarak bohem bir hayatın içine tekmelenip atılıyorsunuz.
peki ben mi hatalıyım bu konuda.çok mu sert? çok mu anlayışsızım ya da insanlar çok mu mükemmel? çok mu mutlu?
