Devrimci erdal,
yıl 2013. ben, senin ailenin binlerce evladının arasındaki bir evladım. ben katledilmeyen bir evladım; lakin katledilen pek çok evlat oldu, niceleri katledildi, yaşamlarını yitirdi; ama yok olmadılar ve olmayacaklar. Mücadele devam etti, edecek ve biz sizlerle birlikte mücadele alanlarımızda yaşamaya devam edeceğiz.
ardından ağlamıyorum erdal. ağlamıyoruz. Zavallı ve çaresiz kelimelerini kullanmıyorum ben, yaralamıyorum seni.
güçlüyüz, cesuruz. biliyorum bu tavrımızla seni mutlu ediyoruz.
ama maalesef üzüleceğin şeyler de var:
Hepimize özgür ve mutlu bir yaşam diledin...
özgür değiliz erdal, mutlu değiliz. hayattayız evet, kendimizce mücadele etmeye çalışıyor, mücadeleyi sürdürmeye çalışıyoruz günümüz koşullarınca; ama başarabilecek miyiz bilmiyorum.
umuyorum sadece erdal, tüm kalbimle, aklımla, fikrimle umuyorum.
