nedense herkesin yanlış anladığı bir özgürlük bu. günümüz toplumlarında eleştiri, herkesin hakkıdır. bir ailenin ferdi olarak baba, bir çalışan olarak sistem ve yurttaş olarak toplumsal kurumlar eleştirilebilir. her ne kadar karşı tarafın pek hoşuna gitmese de bu bir haktır. ve hiçbir hak, korku karşısında gerilememelidir; yoksa hak, hak olmaktan, özü itibariyle değil ama algılanış olarak çıkar (nitekim gerçek bir hak her zaman için haktır) ve zamanla kullanılamaz hale gelir. çünkü her zaman için karşı tarafın hakkını elinden almak isteyen kişiler olacaktır; karşında ne kadar az hakkını savunan kişi varsa, ona karşı, o kadar güçlüsündür . eleştiri de, verilmiş olan değil, herkesin kendiliğinden sahip olduğu bir haktır, bu hakkı 'haksız bir eyleme' dönüştürecek nitelikler taşımadığı sürece.
