'ne kadar mutlu edersek o kadar yalnız kalıyoruz' cümlesini söylerken cemal süreya belki de farkında olmadan beni kastetti ya da orhan veli anlatamıyorum şiirini yazarken. o cümleyi şiirleri yaşıyorum, yaşadığım filmlerde var. mutsuzluk, hastalığımla beraber tüm vücuduma yayılmaya başladı, ne yapacağımı bilmiyorum, belki de her şeyi bırakıp geri dönme zamanı geldi, sabır kalmadı, ya da ruhevi bir yolculuğa çıkma vakti. bir insan evladı yardım etsin lan, konuşacak karşılıklı çay içebileceğim bir varlık.
