sağ tarafımda annem halk eğitimden öğrendiği maraş işi örtüyü tamamlamaya çalışırken "yapamıyorum çok zor keşke başlamasaydım ya da iyi oldu çeyizine koyarız" diyor. ben de içimden "anneciğim sen maraş işi yapsan ne olur ben almışım maraşlıyı" desemde, dışımdan "saçmalama anne ne çeyizi çok erken daha okuyorum ben" diyorum. etraftan çevremizde bitmek bilmeyen inşaatlardan dayıların türkü çığırışları ve çekiç sesleri geliyor. bilgisayar şarjının bitmesine az zaman kaldığını belirtiyor. huff kablosu da içerde kim gidip alacak şimdi?
